domingo, 10 de agosto de 2008

Ofelia


Condo espertéi nun sabía únde taba. Taba flotando nel augua, con flores de colores al meu llao, ramas porriba de min con florías de colores.
Tía frío, muito frío, el augua taba xelada. Erguínme, miréi alredor y nun vin nada que fose familiar. ¿Qué fía eu allí? Quixen pensar, a ver se m'acordaba de daqué, peró nada, ningún recordo. El vistido moyado, peró ¿qué fía eu con aquel vistido tan llargo? ¿Únde m'iban os zapatos? ¿Por qué taba descalza? Taba perdida naquel sito, peró tamén na vida, sin recordos nin pasado.
De sutaque, úa llucecía parecéu na mía mente y vin colores, muitos colores, un olor forte, como a auguarrás, y daqué como se m'acariñasen con cuidado, con muito cuidado. Vía este mesmo vistido que llevo agora, vía úas florías como éstas d'aquí, ¿qué pasa?, ¿cómo podo salir d'aquí?,¿cómo podo...?, ¿cómo...?
- Y agora, á mía dereta, poden ver el cuadro de Jhon Everett Millais, "Ofelia" - dixo el guía da galeiría d'arte.

No hay comentarios: