Os barcos van e vein todos os días aló lonxe mentres qu’as mías posibilidades pra marchar d’aquí cada día que pasa son menos. Andrés fora del mar nun atopa trabayo que ye sía axeito, os nenos tán máis afeitos al pueblo y meus padres van fecéndose máis veyos, y lougo vou ter qu’empezar a cuidalos, quén me dera volver tempo atrás y aprovetar os estudios, agora tería outra forma de vida y outro trabayo, nun taría limpándoye a casa al médico. Teño que poñer romedio a esta situación, inda soi nova, Andrés sei eu que me vai apoyar y os nenos tamén se van poñer mui contentos. Matricularme nel Bachillerato, fer Maxisterio…, inda igual podo acabar dando clase na escola unde un día fun alumna…
No hay comentarios:
Publicar un comentario