domingo, 24 de agosto de 2008

Cambía el tempo

roupa d’entretempo
caras llargas nos nenos
chegóu el outono


- Nun lo mires, tu sigue p’alantre.
- É tan dura esta separación…
- Nun mires.

Pero eu sí miro, y véxolo tan alto, con cara de neno y os oyos moyaos.

- Xa lo sei, pero llougo volve.
- Ei ta a porta 18, corre, nía.
- ¿Tu imaxinas que cae el avión? Entos ésta sería a última vez que lo vexo.
- Nun digas fatadas y corre, ¡deixa xa de mirar p’atrás!


20 d’agosto de 2008

viernes, 22 de agosto de 2008

El ano en que nacín

Intentan un golpe d’estado
el 23 de febreiro.
Dan Verano azul por primeira vez.
Os de Tequila poinnos a saltar.
El congreso aproba a lei del divorcio.
Estrenan En busca del arca perdida
de Steven Spielberg.
Los secretos piden coa súa canción que los deixemos.
El Guernica de Picasso
chega a España.

El 18 d’outubre nacín eu,
por vez primeira.

Foi nel 81, de bon recordo.

domingo, 10 de agosto de 2008

Ofelia


Condo espertéi nun sabía únde taba. Taba flotando nel augua, con flores de colores al meu llao, ramas porriba de min con florías de colores.
Tía frío, muito frío, el augua taba xelada. Erguínme, miréi alredor y nun vin nada que fose familiar. ¿Qué fía eu allí? Quixen pensar, a ver se m'acordaba de daqué, peró nada, ningún recordo. El vistido moyado, peró ¿qué fía eu con aquel vistido tan llargo? ¿Únde m'iban os zapatos? ¿Por qué taba descalza? Taba perdida naquel sito, peró tamén na vida, sin recordos nin pasado.
De sutaque, úa llucecía parecéu na mía mente y vin colores, muitos colores, un olor forte, como a auguarrás, y daqué como se m'acariñasen con cuidado, con muito cuidado. Vía este mesmo vistido que llevo agora, vía úas florías como éstas d'aquí, ¿qué pasa?, ¿cómo podo salir d'aquí?,¿cómo podo...?, ¿cómo...?
- Y agora, á mía dereta, poden ver el cuadro de Jhon Everett Millais, "Ofelia" - dixo el guía da galeiría d'arte.

viernes, 8 de agosto de 2008

Muyer na ventá


Os barcos van e vein todos os días aló lonxe mentres qu’as mías posibilidades pra marchar d’aquí cada día que pasa son menos. Andrés fora del mar nun atopa trabayo que ye sía axeito, os nenos tán máis afeitos al pueblo y meus padres van fecéndose máis veyos, y lougo vou ter qu’empezar a cuidalos, quén me dera volver tempo atrás y aprovetar os estudios, agora tería outra forma de vida y outro trabayo, nun taría limpándoye a casa al médico. Teño que poñer romedio a esta situación, inda soi nova, Andrés sei eu que me vai apoyar y os nenos tamén se van poñer mui contentos. Matricularme nel Bachillerato, fer Maxisterio…, inda igual podo acabar dando clase na escola unde un día fun alumna…

Kit de supervivencia

Como todo é miyorable -anque nun temos queixa-, vai aquí úa proposta pral kit de supervivencia que recibimos al empezo del curso. Porque esto tamén é cultura:
-úa navaya de Taramunde
-úa botellía d’oruxo de Marentes
-un queixo d’Ozcos
-mel de Bual
-úa pouca d’empanada de carne de xato da zona
-requeixón d’Abredo
-viño de Pezós
-úa sidra de Solleiro
-un túper col menú degustación d’Ayande.
Y nun convén esqueicer un abanigo; ¡fai búa falta!

El eonaviego, el gran desconocido

El eonaviego é a llingua que se fala en Entrambasauguas, úa zona qu’abarca 18 conceyos del occidente d’Asturias.Tamos falando de Castropol, Tapia, El Franco, Cuaña, Navia (quitando Vil.lapedre y Puorto Veiga), Villayón, Bual, Eilao, A Veiga, San Tiso d’Abres, Pezós, Grandas, Taramunde, Ibias, Ayande y Vilanova, Santalla y Samartín d’Ozcos.
Esta llingua sigue sendo úa gran desconocida pral resto d’Asturias, entre outras cousas, pol aisllamento xeográfico. Además temos a desventura de qu’os políticos nun fain nada pra promovella: ei ta el futuro Estatuto d’Autonomía d’Asturias.
A nosa fala, inda que ta mui viva entre a población, pode chegar a correr el riesgo de desaparecer al deixar de tresmitirse ás xeneracióis novas. Por eso é mui importante el puxo dos grupos políticos mayoritarios na nosa Comunidá en conto á súa difusión nos medios de comunicación, á escolarización dos nenos y as nenas, á organización de cursos básicos pr’alfabetizar á población interesada, y á formación del profesorao na nosa llingua autóctona